Türkiye’nin hukuk dünyası, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin emsal niteliğindeki bir nafaka kararıyla sarsıldı. Bu tarihi karar, nafaka talepleri ve yargı süreçleri üzerinde derin bir etki yaratma potansiyeline sahip.
2013 yılında boşanmış bir kadın, yoksulluk ve çocukları için iştirak nafakasının enflasyon nedeniyle yetersiz kaldığını iddia ederek, 2020 yılında nafaka artırımı talebiyle dava açtı. Ancak, davacı tarafından yıllık enflasyon oranında artış talep edilmediği halde, Denizli 2. Aile Mahkemesi, yoksulluk nafakasını ve iştirak nafakasını artırarak, her yıl enflasyon oranında artış yapılmasına karar verdi. Bu karar, istinaf mahkemesinde kesinleşti.
Yargıtay’ın Kararı ve Gerekçesi:
Adalet Bakanlığı’nın kanun yararına temyiz istemi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, bu kararı bozdu. Yargıtay, davacının yıllık enflasyon oranında artış talebinde bulunmadığını, dolayısıyla mahkemenin bu yönde bir karar vermesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu belirtti. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi gereği, hakimin tarafların talep ve sonuçlarıyla sınırlı olduğu vurgulandı.
Sonuç ve Değerlendirme:
Bu karar, Türkiye’deki nafaka davalarında mahkemelerin yetki ve sorumluluk alanlarını yeniden tanımlıyor. Davacının açık talepleri olmadan mahkemelerin kendi inisiyatifleriyle karar veremeyecekleri bir hukuki çerçeve ortaya koyuyor. Bu durum, gelecekteki nafaka davalarında dikkate alınacak önemli bir referans noktası oluşturuyor
BİZİ TWİTTER'DAN TAKİP ET ►►►► https://twitter.com/personelilantc
BİZİ TELEGRAM'DAN TAKİP ET ►►►► https://t.me/personelilan
